CELEB CASNOVA จังหวะรักร้อนซ่อนดีกรีหนุ่มตัวร้าย
RICKY...THE CASNOVA OF (MIRACLE)
ผู้เข้าชมรวม
8,983
ผู้เข้าชมเดือนนี้
14
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ติดตามข่าวสาร เข้ามาพูดคุยและทวงนิยายเจ๊น้ำได้ที่เฟสบุ๊คเลยจ้า~http://www.facebook.com/Nampao1525
BTD Before The Dawn - Infinite
สปอย
“ริกกี้!"
ฉันพูดสียงสั่นขณะที่ขาทั้งสองข้างยังคงก้าวถอยหลังหนีอย่างไม่รู้ทิศทาง มือพยายามปัดป่ายผลักดันอกแกร่งตรงหน้าอย่างหวั่นๆ กลิ่นแอลกอฮอล์จากร่างสูงฟุ้งตลบอบอวลไปทั่วห้อง ทำให้ฉันต้องสาวเท้าล่นถอยหลังห่างออกมาอย่างไม่ไว้ใจ
“ทำไมถึงเดินหนีฉันแบบนั้นละ”
ริกกี้พูดเสียงเย็น ริมฝีปากคลี่ยิ้มอย่างเย้ยหยัน นัยน์ตาสีฟ้าครามของเขากำลังแข็งกร้าวดูน่ากลัว ส่งผลให้ร่างกายฉันสั่นระริกโดยอัตโนมัติผสมผสานกับอาการหวาดกลัวที่มันแทรกซึมอยู่ภายใต้จิตสำนึก
“ฉะ...ฉัน”
“หรือว่า...เธอ กำลังกลัวฉัน”
“คือ...ฉัน”
“หึ”
ไม่มีแววตาของความอ่อนโยน ขี้เล่นหลงเหลืออยู่เลย ตอนนี้ที่ฉันสัมผัส มันมีแต่ความเย็นชาและน้ำเสียงกดดัน นี่นะเหรอนิสัยอีกด้านของเขา
‘พลั่ก!’
“อ่ะ!”
โดยที่ไม่ทันรู้ตัวเขาก็ก้าวเข้ามาประชิดตัวพร้อมทั้งผลักร่างฉันล้มไปบนโซฟาตัวใหญ่ โดยที่มีเขาตามมาทาบทับพร้อมพันธนาการไว้ด้วยแขนทั้งสองข้าง ใบหน้าที่หล่อคมคายไร้ที่ติโน้มต่ำลงมาหมายจะหยั่งเชิงฉันที่เบี่ยงหน้าหลบเต็มที่ ลมหายใจอุ่นๆกำลังเป่ารดที่บริเวณต้นคอค่อยๆไล่ขึ้นมาจนเป่ารดที่ใบหน้า ลมหายใจอุ่นๆเร่งเร้าความรู้สึกปั่นป่วน กลิ่นแอลกอฮอล์บนตัวเขามันทำให้ฉันรู้สึกมึนงง ท่าทางจะดื่มหนักมาก ตอนนี้ฉันกลัวเขา กลัวดวงตาสีฟ้าครามนั่น!
“อย่าหันหน้าหนี ฉันไม่ชอบ!”
เขาพูดเสียงเย็นพร้อมเอื้อมมือมาบีบที่ปลายคางเพื่อบังคับไม่ให้ฉันเบี่ยงหน้าหลบสายตาของเขา นัยน์ตาสีฟ้ากำลังจ้องลึกเข้าไปในดวงตาฉัน เส้นผมสีแดงละต้นคอนั่นดุจเปลวเพลิงที่สามารถลุกโชนแผดเผาฉันทั้งเป็น มันทั้งน่าหลงใหลและยั่วยวนเหมือนจะหลอกล่อให้คนที่ได้สบตานั่นเผลอไผล ติดกับดักที่เขาวางเอาไว้อย่างง่ายดาย
“ว่าไง ฉันถามเธออยู่นะ!...”
ริมฝีปากคลี่ยิ้มย่องได้ใจ หากแต่ทว่ามันไม่ใช่เพียงแค่คำพูดหยอกเย้า
“ตอบมาสิ ว่าเธอกลัวอะไรฉัน!”
ไม่ว่าเปล่า โน้มใบหน้าลงจรดปลายจมูกโด่งเป็นสันนั่นคลอเคลียที่แก้ม จนฉันขนลุก พยายามขัดขืนพร้อมกรีดร้องอย่างตื่นกลัว ฝ่ามือทั้งทุบทั้งจิกเต็มที่แต่กลับแพ้แรงต้านจากคนตรงหน้าที่พยายามบดเบียดร่างฉันจนแทบไม่มีอากาศเล็ดรอดผ่านไปได้ก่อนจะรวบข้อมือทั้งสองข้างของฉันไว้เหนือศรีษะพร้อมกดด้วยมือข้างเดียว
“ตอบ!!!”
“ไม่! ฉันไม่ได้กลัว~”
“ไม่ได้กลัวแล้วถอยหลังหนีฉันทำไม”
“นะ...นายอย่าทำแบบนี้สิ”ฉันร้อง จิตใจเริ่มว้าวุ่นเพราะทำอะไรไม่ถูกอาจเป็นเพราะว่าตอนนี้ฉันรับรู้ได้ว่าริกกี้กำลังอยู่ในสภาวะอารมณ์แบบไหน เพราะฉะนั้นหากว่าฉันแรงไปรับรองได้เลยว่าเรื่องมันคงจะจบไม่สวยแน่ และคนที่จะเจ็บก็คงจะหนีไม่พ้นฉัน
“เรื่องอะไรละ กลัวฉันเรื่องอะไร เรื่องที่เธอจูบกับไอ้เวรนั่นลับหลังฉันนะเหรอ”
"ริกกี้!"เขารู้
"ตอบมาเซ่ ตอบมา!"เขาตะคอกเสียงดังมากทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยตะคอกใส่ฉันสักครั้งเดียว บ้าจริงอยู่ๆน้ำตาก็ไหลลงมาอย่างไม่รู้ตัว
"ฮึก!"
"รักมันมากนักหรือไง รักมันมากขนาดต้องทำอะไรลับหลังฉันขนาดนี้เลยเหรอ!"
"ไม่ใช่นะ!"
"แล้วมันเพราะอะไรละฮะ พูดเซ่!!!"
ริกกี้ไม่ยอมฟังฉัน เขาพยามไล่ต้อนฉันให้จนมุมด้วยคำพูดพลางบีบข้อมือฉันแน่น ความเจ็บปวดที่ข้อมือมันทำให้ฉันต้องเบี่ยงหน้าหลบอีกครั้ง
"นายกำลังเมาพูดจาไม่รู้เรื่องแล้วนะ ปล่อยฉันก่อนเถอะ!”
“ไม่ ฉันไม่มีทางปล่อยเธอเด็ดขาด!”
“นะ...นาย!”
“เธอรู้ไหมว่าในชีวิตนี้ฉันเกลียดอะไรที่สุด!”
“...”
“ฉันเกลียดคนทรยศ”
"...!!!"
"เพราะคนทรยศคือสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจ!"
ริมฝีปากบางเผยอพูดเหมือนกำลังข่มจิตใจที่กำลังลุกไหม้ แต่เพียงชั่ววินาทีนั้นเขากลับโน้มใบหน้าลงมาระดมจูบบนริมฝีปากฉันอย่างรุนแรง
"อย่า!"
อุณหภูมิในร่างกายเพิ่มสูงขึ้นอย่างประหลาด ฉันได้แต่ดิ้นรนและบ่ายหน้าหนี สะบัดร่างให้หลุดจากการเกาะกุมนั่น แต่ดูท่ามันจะไม่มีผลใดๆ สัมผัสรุนแรงและป่าเถื่อนเร่งเร้าให้ฉันกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ยื้ออากาศหายใจหมายหาทางรอดจากอันตรายที่กำลังเผชิญอยู่
“อื้อๆ!!!”
"ริกกี้!...อย่า!!!"
"หุบปาก!"
"อย่า ได้โปรดฟังฉัน!"
เขากำลังขาดสติ หากยังคิดดิ้นรนก็เหมือนยิ่งให้ร่างสูงต่อต้านมากยิ่งขึ้นแต่ถ้าหากว่าฉันปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปเขาอาจจะพลาดพลั้งทำสิ่งที่เลวร้ายกับฉันก็ได้ ทำไมเขาถึงไม่ฟังฉัน ทำไมฉันจะต้องเป็นคนที่รองรับอารมณ์บ้าๆนี่ตลอด หากเขาเชื่อใจฉันสักนิด เรื่องแบบนี้มันจะไม่เกิดขึ้นเลย นายเห็นฉันเป็นคนยังไงก็แน่ ฉันมันเป็นผู้หญิงหลายใจขนาดนายเชื่อไม่ลงเลยเหรอ
“ฉันกับอเล็กซ์เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนะ”ฉันรีบพูดขณะที่เขาถอนริมฝีปากออกไปแต่กลับซุกใบหน้าคมคายบนซอกคอแทน
“นายฟังที่ฉันพูดบ้างสิ ฮึก!”
“หยุดพูด!!!”
'เพล้ง!!!'
ริกกี้กระชากเสียงก่อนจะปัดแจกันบนโต๊ะข้างโซฟาจนมันหล่นแตกกระจาย ฉันสะดุ้ง มองหน้าเขาด้วยความหวาดกลัว
“ริกกี้”
“อย่าพูดชื่อหมอนั่นต่อหน้าฉันอีก!”
“...”
“ตอนนี้เธอเป็นสมบัติของฉัน เป็นผู้หญิงของฉัน เพราะฉะนั้น ฉันไม่อนุญาตให้เธอพูดถึงผู้ชายคนอื่น”
“...”
“ไม่ว่ามันจะเคยเป็นอะไรกับเธอมาก่อน ฉันไม่สนใจ แล้วก็จำเอาไว้หากเธอคิดจะตีตัวออกห่างจากฉัน หรือทำอะไรให้ฉันไม่พอใจคราวหน้าโทษของเธอจะไม่หยุดแค่โซฟาแน่ๆ จำเอาไว้!”
“...!”
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กรี๊ด! เปิดเรื่องได้แบบ...(ติดเรตมากอ่ะ) นิยายฉันจะโดนไหมเนี่ย 555+อิคนแต่งทำเอารีดเดอร์ที่รักหัวใจจะวายกันไปเป็นแถบๆ - . , - แค่สปอยเรื่องก็สะเทือนขวัญไปเลยทีเดียว อ๊าง~ แต่รับรองว่าเนื้อเรื่องเข้มข้นกว่านี้ 10 เท่า - . , - (ทำไมหื่น) แหม...เช็ดเลือดกำเดาเก็บอาการกันหน่อยที่รัก 555+ เกริ่นมากไปเดี๋ยวได้มีใครหัวใจวายกันอีกรอบ เหอะๆ สาวกและแฟนคลับของหนุ่มริกกี้อยู่ไหน ออกมาแสดงตัวกันหน่อยเร้ววว >O<
เรื่องนี้เปิดเรื่องไว้ตั้งแต่ปีที่แล้วตอนนี้ได้เวลาเคาะฝุ่น ปัดๆทำความสะอาดกันจริงๆสักที (นานมากจนฝุ่นขึ้น) =_=^^
วันนี้เลยถือโอกาสอัพพ่อคาสโนว่ากันจริงๆสักที พ่อเสือร้ายตัวนี้มีหน้าตาเป็นอาวุธ เขาเซ็กซี่ เขาเจ้าเล่ห์ เขาเจ้าชู้และกะล่อนเป็นที่หนึ่ง อย่าเผลอมิฉะนั้นอาจจะโดนเขางาบโดยไม่รู้ตัว
ANGEL
SPlus
ผลงานอื่นๆ ของ Nampao1525 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Nampao1525
ความคิดเห็น